ระบบ ขับเคลื่อน ไอออนเป็นเครื่องยนต์ประเภทหนึ่งที่สร้างแรงขับโดยการทิ้งระเบิดอิเล็กตรอนหรือการเร่งความเร็วของไอออน โดยการยิง อิเล็กตรอนพลังงานสูงไปยังอะตอมของจรวด (มีประจุเป็นกลาง) มันจะดึงอิเล็กตรอนออกจากอะตอมของจรวดและส่งผลให้อะตอมของจรวดกลายเป็นอะตอมที่มีประจุบวก ไอออนที่มีประจุบวกจะถูกนำทางให้ผ่านกริดที่มีประจุบวกซึ่งมีรูจัดเรียงที่แม่นยำหลายพันรูซึ่งกำลังทำงานด้วยไฟฟ้าแรงสูง จากนั้น ไอออนที่มีประจุบวกที่เรียงตัวกันจะเร่งความเร็วผ่านตารางตัวเร่งที่มีประจุลบซึ่งจะเพิ่มความเร็วของไอออนขึ้นไปอีกถึง 40 กิโลเมตรต่อวินาที (90,000 ไมล์ต่อชั่วโมง) โมเมนตัมของไอออนที่มีประจุบวกเหล่านี้ทำให้เกิดแรงขับดัน ยานสำรวจ ไปข้างหน้า ข้อดีของการมีแรงขับแบบนี้คือมีประสิทธิภาพอย่างเหลือเชื่อในการรักษาความเร็วคงที่ ซึ่งจำเป็นสำหรับการเดินทางในห้วงอวกาศ อย่างไรก็ตาม, ยานอวกาศหุ่นยนต์ได้รับการออกแบบมาโดยเฉพาะสำหรับสภาพแวดล้อมที่ไม่เป็นมิตร เนื่องจากข้อกำหนดเฉพาะสำหรับสภาพแวดล้อมเฉพาะ จึงแตกต่างกันอย่างมากในด้านความซับซ้อนและความสามารถ ในขณะที่ยานอวกาศไร้คนขับเป็นยานอวกาศที่ไม่มีบุคลากรหรือลูกเรือและดำเนินการโดยอัตโนมัติ (ดำเนินการโดยปราศจากการแทรกแซงของมนุษย์) หรือการควบคุมระยะไกล (ด้วยการแทรกแซงของมนุษย์) คำว่า "ยานอวกาศไร้คนขับ" ไม่ได้หมายความว่ายานอวกาศนั้นเป็นหุ่นยนต์