การตกผลึกของมหาสมุทรหินหนืดนี้น่าจะสร้าง ชั้นหิน ปกคลุมจากการตกตะกอนและการจมตัวของแร่ธาตุโอลิวีนไคลโนไพรอกซีนและออร์โธปีร็อกซีน หลังจากประมาณสามในสี่ของมหาสมุทรแมกมาตกผลึก แร่ธาตุ plagioclaseที่มีความหนาแน่นต่ำอาจก่อตัวและลอยขึ้นไปบนเปลือกโลกได้ ของเหลวขั้นสุดท้ายที่จะตกผลึกจะถูกคั่นระหว่างเปลือกโลกและชั้นเนื้อโลกในขั้นต้น โดยมีองค์ประกอบ ที่เข้ากันไม่ได้จำนวนมากและก่อให้เกิดความร้อน สอดคล้องกับมุมมองนี้ การทำ แผนที่ธรณีเคมีจากวงโคจรแสดงให้เห็นเปลือกโลกของแอนโธไซต์ เป็นส่วนใหญ่ตัวอย่างหินดวงจันทร์ของลาวาที่ปะทุขึ้นบนพื้นผิวจากการหลอมละลายบางส่วนในชั้นเนื้อโลกเป็นการยืนยันถึงองค์ประกอบชั้นเนื้อโลกของมาฟิก ซึ่งอุดมด้วยธาตุเหล็กมากกว่าของโลก เปลือกโลกมีความหนาโดยเฉลี่ยประมาณ 50 กิโลเมตร (31 ไมล์ ดวงจันทร์ เป็นดาวเทียมที่มีความหนาแน่นเป็นอันดับ สองในระบบสุริยะ รองจากไอโอ อย่างไรก็ตาม แกนในของดวงจันทร์มีขนาดเล็ก มีรัศมีประมาณ 350 กิโลเมตร (220 ไมล์) หรือน้อยกว่ประมาณ 20% ของรัศมีดวงจันทร์ องค์ประกอบของมันไม่เป็นที่เข้าใจกันดีนัก แต่น่าจะเป็นเหล็กโลหะเจือด้วยกำมะถันและนิเกิลเล็กน้อย การวิเคราะห์การหมุนตามเวลาของดวงจันทร์บ่งชี้ว่าดวงจันทร์มีบางส่วนหลอมเหลวเป็นอย่างน้อย ความดันที่แกนกลางดวงจันทร์คาดว่าจะอยู่ที่ 5 GPa