การรักษาทางการแพทย์อาจทำให้น้ำหนักลดลงทั้งทางตรงและทางอ้อม ทำให้ประสิทธิภาพการรักษาลดลงและการฟื้นตัว ซึ่งอาจนำไปสู่การ ลดน้ำหนัก ต่อไปในวงจรอุบาทว์ ผู้ป่วยจำนวนมากจะเจ็บปวดและเบื่ออาหารหลังการผ่าตัด ส่วนหนึ่งของการตอบสนองของร่างกายต่อการผ่าตัดคือการส่งพลังงานโดยตรงไปยังการรักษาบาดแผล ซึ่งจะเพิ่มความต้องการพลังงานโดยรวมของร่างกาย การผ่าตัดส่งผลต่อภาวะโภชนาการทางอ้อม โดยเฉพาะในช่วงพักฟื้น เนื่องจากอาจรบกวนการสมานแผลและการฟื้นตัวในด้านอื่นๆ การผ่าตัดมีผลโดยตรงต่อภาวะโภชนาการหากกระบวนการเปลี่ยนแปลงระบบย่อยอาหารอย่างถาวร โภชนาการทางลำไส้(การให้อาหารทางสายยาง) มักจำเป็น อย่างไรก็ตาม นโยบาย "ไม่มีปาก" สำหรับการผ่าตัดระบบทางเดินอาหารทั้งหมดไม่ปรากฏว่าได้ประโยชน์ โดยมีหลักฐานบางอย่างที่บ่งชี้ว่าอาจขัดขวางการฟื้นตัว โภชนาการหลังการผ่าตัดระยะแรกเป็นส่วนหนึ่งของโปรโตคอลการฟื้นตัวหลังการผ่าตัดขั้นสูง โปรโตคอลเหล่านี้ยังรวมถึงการโหลดคาร์โบไฮเดรตใน 24 ชั่วโมงก่อนการผ่าตัด แต่การแทรกแซงทางโภชนาการก่อนหน้านี้ไม่ได้แสดงให้เห็นว่ามีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญ