สมมติฐานด้านสุขอนามัยพยายามอธิบายอัตราการเพิ่มขึ้นของโรคหอบหืดทั่วโลกว่าเป็นผลโดยตรงและไม่ได้ตั้งใจจากการสัมผัสแบคทีเรียและไวรัสที่ไม่ก่อโรคที่ลดลงในช่วงวัยเด็ก มีการเสนอว่าการสัมผัสกับแบคทีเรียและไวรัสที่ลดลงส่วนหนึ่งเป็นเพราะความสะอาดที่เพิ่มขึ้นและขนาดครอบครัวที่ลดลงในสังคมสมัยใหม่ การได้รับสาร เอนโดท็อกซินจากแบคทีเรียในวัยเด็กอาจป้องกันการเกิดโรคหอบหืด แต่การสัมผัสเมื่ออายุมากขึ้นอาจกระตุ้นการหดตัวของหลอดลม หลักฐานที่สนับสนุนสมมติฐานด้านสุขอนามัย ได้แก่ อัตราการเป็น หอบหืด ที่ต่ำกว่าในฟาร์มและในครัวเรือนที่มีสัตว์เลี้ยง การใช้ยาปฏิชีวนะในวัยเด็กเชื่อมโยงกับการพัฒนาของโรคหอบหืด นอกจากนี้ การคลอดผ่านการผ่าตัดคลอดยังสัมพันธ์กับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้น (ประมาณ 20–80%) ของโรคหอบหืด – ความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นนี้เป็นผลมาจากการขาดการตั้งรกรากของแบคทีเรียที่มีประโยชน์ซึ่งทารกแรกเกิดจะได้รับจากทางผ่านช่องคลอด . มีความเชื่อมโยงระหว่างโรคหอบหืดและระดับความร่ำรวยซึ่งอาจเกี่ยวข้องกับสมมติฐานด้านสุขอนามัยเนื่องจากบุคคลที่ร่ำรวยน้อยกว่ามักจะสัมผัสกับแบคทีเรียและไวรัสมากกว่า